Դատական համակարգի գործերին խառնվելը մի բան է, դատական գործին խառնվելը այլ բան է. Լևոն Բարսեղյան
«Մարդու իրավունքների եվրոպական դատարանի որոշումներով հաստատված՝ քաղաքացիների իրավունքների կոպիտ խախտումներով դատավճիռների հեղինակ բոլոր դատավորները պետք է հրաժարական տան, հեռանան կամ հեռացվեն պաշտոններից», - երեք ու կես տարի առաջ հայտարարել էր վարչապետ Փաշինյանը։
Եվ երեկ Եվրոպական դատարանի վճիռներով խախտումներ թույլ տված դատավոր Մնացական Մարտիրոսյանը ոչ միայն չավարտեց իր կարիերան, ավելին՝ երեկ ընտրվեց նորաստեղծ Հակակոռուպցիոն դատարանի դատավոր։
Քվեարկությունը գաղտնի է և պարզ չէ, թե դատավորների անկախությունը երաշխավորող բարձրագույն դատական խորհրդի որ անդամներն են կողմ արտահայտվել Մարտիրոսյանի թեկնածությանը, ովքեր՝ դեմ։
Իրավապաշտպաններն ու քաղաքացիական հասարակության ներկայացուցիչները դատավորի ընտրությունն այնքան էլ էական չեն համարում, նրանց քննադատությունն ուղղված է ժամանակին դատարական համակարգը արմատապես բարեփոխելու խոստում տված վարչապետին։
Ի դեպ, դեռ 12 տարի առաջ հենց Մնացական Մարտիրոսյանն էր դատել ընդդիմադիր Փաշինյանին՝ նրան մեղավոր ճանաչելով մարտյան արյունալի իրադարձությունների ժամանակ զանգվածային անկարգությունների համար։ Եվրադատարանը անցած տարի եզարահանգել էր, որ հենց այս վճռով խախտվել են Փաշինյանի իրավունքները, մի քանի ամիս առաջ նա արդարացվեց։
«Ժողովուրդը քվե է տվել, ասել է՝ դառի իշխանություն, էդ ինչի՞ է տվել։ Է, Սերժիկը կմնար, էլի», - ասում է Գյումրիի Ժուռնալիստների Ասպարեզ ակումբի նախագահ Լևոն Բարսեղյանը։ - «Ես կարծում եմ, որ Փաշինյանը իրավունք չուներ ասելու և իրավունք չունի ասելու՝ դատական համակարգի գործերին չեմ խառնվում, որովհետև մարդիկ հեղափոխություն են արել արդարության դեֆիցիտի պատճառով։ Իշխանության է եկել Փաշինյանը և իր թիմը՝ արդարություն սահմանելու, կամ արդարություն վերականգնելու հանրային պահանջի հիման վրա, խոստանալով դա անել։ Այս իմաստով իրավունք չունի ասելու, որ չեմ խառնվում։ Դատական համակարգի գործերին խառնվելը մի բան է, դատական գործին խառնվելը այլ բան է»։
Ինչո՞ւ Փաշինյանը թույլ տվեց սա. այս հարցը երեկվանից քննարկում են քաղաքացիական հասարակության ներկայացուցիչները։
Լևոն Բարսեղյանը վստահ է, որ Փաշինյանը ոչ թե չկարողացավ մաքրել դատաիրավական համակարգ, այլ պարզապես չցանկացավ. - «Չի ուզում։ Մի ժամանակ կար, որ ես մտածում էի, թե չի կարող, գիտելիքներ չունի, պատշաճ խորհրդատուներ չկան։ Հիմա հետզհետե համոզվում եմ, որ չի ուզում։ Թե ինչու չի ուզում, էս պիտի իրեն հարցնել անպայման։ Ինքն է խոսել այդ մասին, ինքն է ասել, 18 թվականի օգոստոսի 17-ին իր հանրահավաքի ելույթում ինքն է խոսել անցումային արդարադատության մասին։ 19 թվականի մայիսի 20-ին կառավարության շենքում խորհրդակցության ժամանակ ինքն է խոսել վեթինգի մասին, ինքն է նշել այն հինգ կետերը, որ պիտի իրականացվեն դատական համակարգի բարեփոխման համար»։