Новыя стандарты безбар’ернага асяроддзя ўвядуць у Беларусі
У Беларусі распрацоўваюцца новыя стандарты безбар’ернага асяроддзя, паведаміў журналістам дырэктар Беларускага дзяржаўнага інстытута стандартызацыі і сертыфікацыі (БелДІСС) Аляксандр Скуратаў.
„Такая работа праводзіцца з 2006 года. Ужо распрацавана каля 40 дзяржаўных стандартаў у гэтай сферы, у бягучым годзе вядзецца распрацоўка яшчэ шасці”, – адзначыў Аляксандр Скуратаў.
У прыватнасці, плануецца ўстанавіць патрабаванні да камунікатыўных дошак, прызначаных для аблягчэння стасункаў асоб з парушэннямі мовы і слыху, тактыльных карт (яны патрэбны, каб лягчэй было арыентавацца ў парках, грамадскіх месцах, будынках), транспартных сродкаў для перавозкі і пасадкі пасажыраў у аэрапортах.
Як паведамлялася, у бягучым годзе ўведзены стандарты безбар’ернага асяроддзя, якія змяшчаюць патрабаванні да канструкцыі і ўстаноўкі пад’ёмных механізмаў, да тэхнічных сродкаў сацыяльнай рэабілітацыі, што забяспечваюць бяспечнае перамяшчэнне людзей з абмежаванымі магчымасцямі.
У прыватнасці, СТБ ISO 23599-2019 прызначаны дапамагчы людзям са слабым зрокам арыентавацца ў прасторы дзякуючы зручнаму размяшчэнню спецыяльных элементаў – тактыльных паказальнікаў. Стандарт СТБ EN 81-82-2019 накіраваны на павышэнне даступнасці ліфтаў для ўсіх пасажыраў, СТБ ISO 19026-2019 – на вырашэнне праблем, з якімі сутыкаюцца пажылыя грамадзяне, людзі з інваліднасцю пры карыстанні грамадскімі туалетамі.
СТБ ISO 10865-2-2019 устанаўлівае метады выпрабаванняў і патрабаванні да канструкцыі, характарыстак і маркіроўкі сістэм мацавання крэслаў-калясак, а таксама да адпаведных інструкцый і папярэджанняў, СТБ EN 12182-2019 – агульныя тэхнічныя патрабаванні і метады выпрабаванняў асістыўных устройстваў, якія адносяцца да медыцынскага абсталявання. У іх ліку артапедычныя прыстасаванні для хадзьбы, крэслы-каляскі, пратэзы, хадункі.
Фарміраванне безбар’ернага асяроддзя – важнейшая ўмова забеспячэння інвалідам і фізічна аслабленым асобам роўных магчымасцей для ўдзелу ў жыцці грамадства. Размова ідзе аб стварэнні ўмоў, якія забяспечваюць магчымасць бесперашкоднага перамяшчэння (пяшком, на калясках, асабістым і грамадскім транспартам); доступу ў будынкі і збудаванні, уключаючы жылыя дамы і кватэры, перамяшчэння і дзейнасці ўнутры гэтых аб’ектаў, а таксама ў месцах адпачынку і турызму, аб’ектах рэкрэацыйнага і аздараўленчага прызначэння; атрымання поўнага комплексу паслуг і інфармацыі.