Павел Усаў пра канферэнцыю Новай Беларусі
У нашым эфіры пабываў палітычны аналітык Павел Усаў.
Artykuł Павел Усаў пра канферэнцыю Новай Беларусі pochodzi z serwisu БЕЛАРУСКАЕ РАДЫЁ РАЦЫЯ.
У нашым эфіры пабываў палітычны аналітык Павел Усаў:
– Некалькі момантаў арганізацыі гэтай канферэнцыі. Ёсць, канешне, умоўна негатыўныя, якія выклікаюць крытычныя ацэнкі гэтай канферэнцыі, і пазітыўныя. То бок, гэтыя пазітыўныя звязаныя з чаканнем таго, якія вынікі павінны быць гэтай канферэнцыі, што яны прынясуць для беларускай дэмакратычнай супольнасці. Негатыўны аспект арганізацыі гэтай канферэнцыі звязаны як раз менавіта з тым, што гэтая канферэнцыя не ініцыятыва агульнадэмакратычнай супольнасці, а менавіта канферэнцыя Ціханоўскай. Адразу ўзнікае пытанне, чаму Ціханоўская склікае гэтую канферэнцыю, якая павінна вырашыць пытанне арганізацыі нацыянальна-дэмакратычнага руху. Яна павінна стаць пачаткам фармавання, ці будзе на ёй сфармавана нацыянальнае прадстаўніцтва, або ўрад на выгнанні. У выніку з тым скептычныя ацэнкі звязаныя з тым, што Офіс Святланы Ціханоўскай праз скліканне гэтай канферэнцыі спрабуе нейкім чынам дадаць сабе легітымнасці, падтрымкі з боку розных дэмакратычных групаў, якія мы бачым. Пачынаюць вельмі інтэнсіўна крытыкаваць дзейнасць Офісу Святланы Ціханоўскай, высоўваць нейкія закіды, абвінавачваць у пэўнай узурпацыі і непразрыстасці дзейнасці вось у гэты крытычны момант. Дзеля таго, каб падлатаць пэўныя дзіры ў легітымнасці, Офіс Святланы Ціханоўскай пачынае такую інфармацыйна-палітычную дзейнасць, каб нейкім чынам вакол сябе мабілізаваць пэўныя палітычныя групы, стварыць, пераўтварыць палітычны цэнтр менавіта на фоне таго палітычнага форуму, які паралельна адбываўся пару месяцаў таму ў Берліне, раней яшчэ ў Варшаве. Як прыклад такой сегментацыі апазіцыйнага поля і стварэння некалькіх паралельных цэнтраў, каб у пэўным сэнсе гэта нейтралізаваць, праводзіцца канферэнцыя. Таму ўзнікае пытанне адносна сумленнасці гэтай канферэнцыі. Ці гэта не будзе нейкі чарговы палітычны праект, за якім не будзе стаяць прыняцця нейкіх сур’ёзных палітычных рашэнняў. Таму тыя палітычныя дзеячы, цэнтры палітычныя, якія крытыкуюць такі фармат дзейнасці, то бок канферэнцыі, прапаноўваюць тое, каб гэтая канферэнцыя ў перспектыве стала пачаткам большага дэмакратычнага прадстаўнічага дзеяння, як Усебеларускі нацыянальны кангрэс, які будзе фармавацца ці дзейнічаць не па запрашэнню палітычных фігур ці палітычных цэнтраў, а менавіта як дэмакратычнае прадстаўніцтва з удзелам як мага большай колькасці беларусаў, якія будуць вырашаць такія ключавыя пытанні звязаныя з арганізацыяй ці пачаткам дзейнасці беларускага нацыянальнага вызвольнага руху і протаўрадаў ці протапарламенту. Без дэмакратычнага прадстаўніцтва, дзейнасці кангрэсу, легітымнасць і падтрымка для новаўтвораных рухаў і ініцыятываў будзе вельмі нізкая, будзе ўспрымацца з крытыкай. Бо як гэтыя цэнтры, гэтыя структуры, як урад ці як протапарламент, калі будзе рэфармаваная Каардынацыйная Рада ці рух, як яны маглі пачаць дзейнічаць без шырокага прадстаўніцтва, толькі выключна з падтрымкі дэлегатаў, якіх запрасіла Святалана Ціханоўская, але не тыя асобы, не тыя дэлегаты, якіх выбралі прынамсі тыя прадстаўнікі беларускай дыяспары ці беларускай супольнасці, якая знаходзіцца за мяжой. Вось гэта тое, што можна крытычна ацэньваць у гэтай канферэнцыі, то бок выключна пэўная манаполія на нейкую дзейнасць ці на нейкія ідэі без актыўнага, пашыранага ўдзелу беларускага грамадства, нават дыяспары за мяжой, каб узмацніць прадстаўнічасць і легітымнасць тых ці іншых органаў, якія будуць утвораны ў гэты час на канферэнцыі.
Беларускае Радыё Рацыя
Artykuł Павел Усаў пра канферэнцыю Новай Беларусі pochodzi z serwisu БЕЛАРУСКАЕ РАДЫЁ РАЦЫЯ.