Агляд прэсы: трэнне талерантнасці
Што стаіць за новым уводам войскаў Расеі ў Беларусь? BarMar замест MidCat: новы гішпана-французскі газаправод. Ці забяспечыць стабільнасць Рышы Сунак? Турцыя прыняла новы закон супраць «фэйкаў».
Artykuł Агляд прэсы: трэнне талерантнасці pochodzi z serwisu БЕЛАРУСКАЕ РАДЫЁ РАЦЫЯ.
Што стаіць за новым уводам войскаў Расеі ў Беларусь? BarMar замест MidCat: новы гішпана-французскі газаправод. Ці забяспечыць стабільнасць Рышы Сунак? Турцыя прыняла новы закон супраць «фэйкаў». Падрабязнасці свежых матэрыялаў замежнай прэсы ў аглядзе Вольгі Сямашкі.
«З моманту ўварвання ва Украіну прагназаванне дзеянняў Расеі і Беларусі было дурной гульнёй, улічваючы, наколькі бессэнсоўнымі і самаразбуральнымі былі дзеянні іх лідараў ваеннага часу. Таму бессэнсоўна пытацца, ці можа адбыцца аднаўленне наступу на Кіеў з тэрыторыі Беларусі з удзелам арміі краіны. Размяшчэнне расейскіх войскаў ясна сведчыць аб працяглай эрозіі суверэнітэту Беларусі, што суседзі краіны ўсё часцей лічаць новай нормай», – піша амерыканскае выданне Carnegie Endowment for International Peace.
«Зыходзячы з ваеннага балансу і палітычных рызык, з якімі сутыкнецца Лукашэнка ў выпадку поўнага ўступлення Беларусі ў вайну, сумесны расейска-беларускі напад на Украіну з поўначы ў агляднай будучыні не павінен адбыцца. Аднак рацыянальны аналіз не можа цалкам супакоіць, улічваючы тое, што свет даведаўся ў лютым: што Лукашэнка і яго расейскі калега Уладзімір Пуцін жывуць у сваёй уласнай рэальнасці, з уласнымі рызыкамі і магчымасцямі.
10-га кастрычніка Лукашэнка абвясціў, што ён і Пуцін вырашылі размясціць у Беларусі рэгіянальную групоўку войскаў абедзвюх краін. Лукашэнка назваў разгортванне войскаў адказам на правакацыі НАТО на мяжы, стварэнне дыверсійных падраздзяленняў з беларускіх эмігрантаў і планы ўкраінскага нападу на Беларусь. Расейскія войскі, тэхніка і знішчальнікі МІГ-31 пачалі прыбываць у Беларусь 15-га кастрычніка. Мінабароны Беларусі заявіла, што разлічвае прыняць да 9 тысяч расейскіх вайскоўцаў. Цяжка паверыць на слова ні Менску, ні Маскве. Большасць ваенных экспертаў лічаць, што Расея таксама разлічвае, што разгортванне прымусіць Украіну перакінуць частку сваіх рэзервістаў на поўнач або захаваць значную прысутнасць там, абмяжоўваючы яе прагрэс на іншых франтах у рамках контрнаступлення. У любым разе планы Расеі па стварэнні ваеннага плацдарма на Захадзе могуць ператварыцца з адносна стрыманых на дадзеным этапе вайны ў значна больш амбіцыйныя на наступным этапе», – папярэджвае амерыканскае выданне.
***
У спрэчцы вакол будаўніцтва трубаправода для транспарціроўкі энерганосьбітаў з Гішпаніі і Партугаліі ў Германію праз Францыю кіраўнікі ўрадаў дасягнулі кампрамісу. Замест праекту MidCat, які праходзіў бы праз Пірэнэі, але быў аспрэчаны Макронам, зараз плануецца пабудаваць падводны трубаправод BarMar, які злучыць Барселону з Марсэлем. Гэты трубаправод будзе спачатку дастаўляць газ, а ў перспектыве і зялёнае паліва – вадарод. Гішпанская газета El País з захапленнем вітае перспектывы.
«Гэты кампраміс спалучае ў сабе тыпова еўрапейскія добрыя якасці: ніхто не прайграе, а Еўропа да таго ж рухаецца наперад. Санчэсу і Кошце ўдалося пераадолець энергетычную ізаляцыю Пірэнэйскага паўвострава. Макрон прыняў іберыйскія аргументы, і зараз падтрымлівае зялёны вадарод, хоць Францыя наогул выступае за атамную энергетыку. Краіны поўдня Еўропы не маглі працягваць дзейнічаць раз’яднана ў такі адказны момант для супольнасці. Італія выпала з гэтай групы з прычыны перамогі ўльтраправай партыі Джорджыі Мэлані. А вось у Гішпаніі, Партугаліі і Францыі – падобныя ўяўленні пра ЕЗ!», – падкрэслівае гішпанскае выданне.
***
У Вялікабрытаніі новы прэм’ер-міністр. Ім стаў мультымільянер Рышы Сунак, які раней займаў пасаду міністра фінансаў у другім урадзе Борыса Джонсана. Кароль Карл III даручыў Сунаку фармаванне ўрада. «Вялікабрытанія мае патрэбу ў стабільнасці і адзінстве», – заявіў Рышы Сунак пасля свайго абрання на пасаду старшыні Кансерватыўнай партыі. «Ад Рышы Сунака, у мінулым інвестыцыйнага банкіра, наўрад ці варта чакаць палітыкі падтрымкі маламаёмасных пластоў насельніцтва», – прагназуе брытанская газета The Guardian.
«Новы прэм’ер-міністр – найбагацейшы чалавек у парламенце. Не маючы прамога мандата ад грамадзян, ён, тым не менш, не спяшаецца супакоіць людзей, якія літаральна сыходзяць з розуму з-за растучых тарыфаў на электраэнергію і ацяпленне, а таксама надмерных тэрмінаў чакання прыёму ў лекара або ў бальніцы. Сітуацыя для людзей складваецца крытычная. Але містэр Сунак, мяркуючы па ўсім, збіраецца спыніць выдзяленне субсідый на падтрымку хатніх гаспадарак і аказанне ім дапамогі па аплаце выдаткаў на ацяпленне і электраэнергію. І зрабіць гэта ён мае намер да красавіка. Ён, відаць, мяркуе, што дасягненне нейкай адвольна абранай мэты па зніжэнні дзяржаўнага доўгу – справа куды больш важная, чым выратаванне людзей ад скочвання ў крайнюю беднасць», – адзначае брытанскае выданне.
***
У Турцыі прыняты новы закон аб СМІ, які прадугледжвае да трох гадоў пазбаўлення волі за распаўсюджванне «ілжывай інфармацыі». Да крымінальнай адказнасці могуць быць прыцягнуты не толькі журналісты, але і карыстальнікі сацыяльных сетак. Аглядальнікі абвінавачваюць урад у абмежаванні свабоды слова, а таксама пішуць пра тое, што момант для прыняцця закона абраны зусім не выпадкова. Як адзначае турэцкая газета Sözcü, і дурню зразумела, чаму кіруючая ПСР прыняла такі закон напярэдадні выбараў.
«Гэтаму ўраду непажадана разнастайнасць меркаванняў у краіне. Усе павінны маўчаць, а права казаць павінна быць толькі ў прыхільнікаў ПСР! Згодна з такой логікай, абавязак грамадзяніна заключаецца ў тым, каб слухацца ўрад і падтрымліваць яго, незалежна ад таго, праўду ён кажа ці хлусіць. Грамадзяне не павінны бачыць, пісаць ці казаць праўду, а галоўнае – недапушчальна публікаваць ніякіх крытычных пастоў і твітаў! Ці магчыма падобнае ў дэмакратычнай прававой дзяржаве? Вядома ж, не! Але ж мы толькі называем сябе дэмакратыяй, а насамрэч ёю не з’яўляемся. З такім недасканалым разуменнем дэмакратыі мы ўсё больш коцімся назад», – папярэджвае турэцкае выданне.
Агляд сусветнай прэсы падрыхтавала Вольга Сямашка.
Artykuł Агляд прэсы: трэнне талерантнасці pochodzi z serwisu БЕЛАРУСКАЕ РАДЫЁ РАЦЫЯ.