U Potočarima reekshumacija žrtava genocida
U Memorijalnom centru Potočari u utorak, 12. jula, počela je reekshumacija žrtava genocida u Srebrenici, dan nakon ukopa 50 ubijenih u genocidu koji su srpske snage počinile u ovom mjestu u julu 1995. godine.
U narednih sedam dana bit će otvoreno 85 mezara ranije ukopanih žrtava kako bi se njihovim posmrtnim ostacima dodali dijelovi skeleta koji su naknadno pronađeni i identifikovani.
Ova aktivnost obavlja se svake godine nakon što se DNK analizom utvrdi pripadnost posmrtnih ostataka žrtava genocida.
Sadik Selimović, član Instituta za nestale osobe Bosne i Hercegovine, kazao je za Radio Slobodna Evropa (RSE) da je većina žrtava genocida pokopana u Memorijalnom centru sa nekompletnim posmrtnim ostacima.
"Neki dijelovi od jedne osobe pronalažni su u čak pet masovnih grobnica. To nam govori da su primarne grobnice prekopavane i njihova tijela ili dijelovi prevoženi na razne lokacije. To pokazuje da je nad ubijenim vršen još jedan zločin premještanjem njihovih dijelova posmrtnih ostataka", kazao je on.
Reekshumaciji je prisustvovala i Sabaheta Salkić čiji je otac Mevludin Salkić ukopan u Memorijalnom centru prije 12 godina.
"Današnji dan mi je čini mi se gori nego kad je klanjana dženaza mom ocu koji je imao 23 godine kada je ubijen jula 1995. godine. Ovi posmrtni ostaci pronađeni su u jednoj drugoj masovnoj grobnici, na sasvim drugoj lokaciji", kazala je ona.
U Srebrenici je u ponedjeljak 11. jula obilježena 27. godišnjica genocida koji su srpske snage počinile u ovom mjestu 1995. godine. Održana je komemoracija te klanjana kolektivna dženaza za još 50 žrtava.
Za 27 godina ukupno je u Memorijalnom centru u Potočarima ukopana 6.721 osoba.
Snage Vojske Republike Srpske (VRS) u Srebrenici i okolini ovog mjesta na istoku Bosne i Hercegovine (BiH) ubile su 8.372 muškaraca i dječaka nesrpske nacionalnosti.
Iz tadašnje zaštićene zone Ujedinjenih nacija, protjerano je više od 25.000 žena, djece i starih.
Za genocid i zločine u Srebenici do sada je osuđeno više od 50 osoba, na više od 700 godina zatvora. Zločini su pred Haškim sudom, ali i domaćim sudovima okarakterisani kao genocid, i to kao jedini na prostoru bivše Jugoslavije u ratovima devedesetih.
Radovan Karadžić, prvi predsjednik bh. entiteta Republika Srpska, pravomoćno je osuđen u Hagu na doživotnu kaznu zbog genocida u Srebrenici, kao i zbog zločina protiv čovječnosti i kršenja zakona i običaja ratovanja u drugim dijelovima BiH.
Zbog genocida, na doživotnu kaznu na istom sudu je osuđen i glavni komandant VRS-a, Ratko Mladić.
Osim njih, osuđeni su i Ljubiša Beara, bivši načelnik za sigurnost Glavnog štaba VRS, Zdravko Tolimir, bivši pomoćnik komandanta za obavještajno-sigurnosne poslove GŠ VRS-a, te Vujadin Popović, načelnik bezbjednosti Drinskog korpusa VRS-a.
Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju je 2004. donio prvu pravosnažnu presudu za genocid u Evropi, u slučaju generala VRS Radislava Krstića.