Ναυμαχία του Ταινάρου ή Ματαπά: 28/3/1941

Η ναυμαχία του Ταινάρου αποτέλεσε μια από τις μείζονος σημασίας ναυτικές συγκρούσεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στη θαλάσσια περιοχή της Μεσογείου

Νότιο άκρο της Πελοποννήσου, της ηπειρωτικής Ελλάδας και της Βαλκανικής χερσονήσου, το ακρωτήρι Ταίναρο είναι γνωστό στους ναυτικούς ως Κάβο Ματαπάς.

Ανοιχτά του Ταινάρου συγκρούστηκαν στις 28 Μαρτίου 1941, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, βρετανικά και ιταλικά πολεμικά σκάφη.

Η σημαντική αυτή ναυτική σύγκρουση, γνωστή ως ναυμαχία του Ταινάρου ή Ματαπά, απέβη νικηφόρος για το βρετανικό στόλο.

Το ιστορικό της ναυμαχίας

Η ναυμαχία του Ταινάρου αποτέλεσε μια από τις μείζονος σημασίας ναυτικές συγκρούσεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στη θαλάσσια περιοχή της Μεσογείου.

Το διήμερο 28 και 29 Μαρτίου 1941 συγκρούστηκαν ανοιχτά του Ταινάρου ο αγγλικός στόλος της Μεσογείου υπό το ναύαρχο Άντριου Κάνιγχαμ και ο στόλος της φασιστικής Ιταλίας υπό τον αντιναύαρχο Άντζελο Ιακίνο.

Η ιταλική ναυτική δραστηριότητα στην εν λόγω περιοχή, σε μια χρονική περίοδο όπου εξελισσόταν ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος, ήταν αποτέλεσμα της πίεσης της ναζιστικής Γερμανίας στη σύμμαχό της Ιταλία, με σκοπό να εμποδιστεί η μεταφορά αγγλικών στρατευμάτων στην Ελλάδα.

Οι Άγγλοι κατόρθωσαν να υποκλέψουν πρώτη φορά σήματα του ιταλικού ναυτικού και να εντοπίσουν το στόλο του Ιακίνο.

Στη ναυμαχία που διεξήχθη νοτιοδυτικά του Ταινάρου ενεπλάκησαν από πλευράς Άγγλων 1 αεροπλανοφόρο, 3 θωρηκτά, 7 ελαφρά καταδρομικά και 17 αντιτορπιλικά, ενώ οι Ιταλοί παρέταξαν 1 θωρηκτό, 6 βαρέα καταδρομικά, 2 ελαφρά καταδρομικά και 17 αντιτορπιλικά.

Η αναμέτρηση των δύο στόλων διήρκεσε από το πρωί της 28ης Μαρτίου μέχρι την αυγή της επομένης και εξελίχθηκε σε θρίαμβο για τους Άγγλους και στη μεγαλύτερη ναυτική πανωλεθρία για τους Ιταλούς στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στην ναυμαχία του Ταινάρου επρόκειτο να λάβει μέρος και στολίσκος επτά ελληνικών αντιτορπιλικών υπό τον υποναύαρχο Επαμεινώνδα Καββαδία, που κινήθηκε το μεσημέρι της 28ης Μαρτίου προς τη θαλάσσια περιοχή της Κεφαλληνίας, δε χρησιμοποιήθηκε όμως εξαιτίας σφάλματος ενός αγγλικού κρυπτογραφικού σήματος.

Οι Ιταλοί υπέστησαν βαριές απώλειες σε έμψυχο δυναμικό: 2.303 άνδρες σκοτώθηκαν και 1.015 διασώθηκαν από τους Άγγλους και στη συνέχεια αιχμαλωτίστηκαν.

Οι Άγγλοι μέτρησαν μόνο τρεις άνδρες νεκρούς, το πλήρωμα ενός καταρριφθέντος βομβαρδιστικού.

Πέντε πλοία των Ιταλών βυθίστηκαν και δύο έπαθαν σημαντικές ζημιές, έναντι 4 των Άγγλων που έπαθαν ελαφρές ζημιές.

Ο αντιναύαρχος Ιακίνο απέδωσε την ήττα του στόλου του στην έλλειψη αεροναυτικής συνεργασίας και στην ανωτερότητα του πολεμικού υλικού των Άγγλων.

Το κυριότερο αποτέλεσμα της ναυμαχίας του Ταινάρου ήταν ότι ο ιταλικός στόλος δεν παρουσίασε έως το τέλος της Μάχης της Κρήτης αξιόλογη δραστηριότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, ούτε καν όταν ο γερμανός στρατάρχης Ρόμελ βρισκόταν στα πρόθυρα της Αλεξάνδρειας.

(Πηγή πληροφοριών: sansimera.gr)