Καλίν: Ο Πούτιν θέλει να χαράξει νέα σύνορα
Μετά την τοποθέτηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ότι η αναγνώριση της ανεξαρτησίας των Λουγκάνσκ και Ντονέτσκ από τη Ρωσία είναι «απαράδεκτη», τώρα και το «δεξί χέρι» του Τούρκου προέδρου Ιμπραήμ Καλίν στρέφεται κατά του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Ο σύμβουλος του Τούρκου προέδρου σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Die Welt τονίζει ότι η Τουρκία ασκεί μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, αλλά αυτό όπως λέει, «δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να ανταποκρινόμαστε σε κάθε αίτημα της Ρωσίας».
«Κυρώσεις κατά της Ρωσίας δεν αποδίδουν, αλλά μεταθέτουν μόνο το πρόβλημα», σημειώνει χαρακτηριστικά, εκτιμώντας ότι ο Πούτιν «θέλει να χαράξει νέα σύνορα και να ανανεώσει στρατηγικές συμμαχίες».
Ο Ιμπραήμ Καλίν είναι ο εξ απορρήτων άνθρωπος του Τούρκου προέδρου, τονίζει η Deutsche Welle που μεταφέρει και τη συνέντευξή του στη Welt. Βρίσκεται δίπλα του τα τελευταία 15 χρόνια ως πολιτικός σύμβουλος και διαμεσολαβητής. Πολλοί μάλιστα στη χώρα του θεωρούν ότι κάλλιστα μπορεί να αναλάβει υψηλά αξιώματα. Ο ίδιος όμως λέει ότι είναι μεν «ηγετική προσωπικότητα», αλλά όχι κομματικός πολιτικός.
Για τις τουρκικές συμμαχίες
Στην ερώτηση του Γερμανού δημοσιογράφου της Die Welt πώς είναι δυνατόν η Τουρκία να δίνει από τη μια πλευρά drones στο Κίεβο και από την άλλη ως κράτος – μέλος του ΝΑΤΟ να αντιτίθεται στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, ο Καλίν απαντά:
«Οι χώρες σχηματίζουν και δικές τους συμμαχίες με άλλες» απαντά, «το ΝΑΤΟ είναι η σημαντικότερη και η πιο επιτυχημένη στρατιωτική συμμαχία που έχει δει ποτέ ο κόσμος, είμαστε βασικό μέλος της. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να συμμετέχουμε και σε άλλες συμμαχίες, όπως στην κεντρική Ασία, τον Καύκασο, την Εγγύς Ανατολή ή την Αφρική, ή ότι δεν μπορούμε να έχουμε καλές σχέσεις με τη Ρωσία ή την Κίνα. Για μας η εξωτερική πολιτική δεν είναι ένα παιγνίδι μηδενικού αθροίσματος, όπου μια συμμαχία είναι δυνατή μόνο σε βάρος μιας άλλης».
Ο αρθρογράφος καλεί τον Καλίν να δώσει το στίγμα της τουρκικής διπλωματίας στο ουκρανικό.
«Έχουμε να κάνουμε με νέες προκλήσεις τον 21ο αιώνα, άρα χρειαζόμαστε νέους κανόνες και νέες αρχές, με τις οποίες μπορούν και οι δύο πλευρές να αισθάνονται ασφαλείς» απαντά. «Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να ανταποκρινόμαστε σε κάθε αίτημα της Ρωσίας, αλλά θα πρέπει να ακούσουμε τους Ρώσους» …. «κυρώσεις κατά της χώρας δεν αποδίδουν, αλλά μεταθέτουν μόνο το πρόβλημα. Είναι καλύτερα να ακούει κανείς την άλλη πλευρά και να αντιλαμβάνεται τους στρατηγικούς ενδοιασμούς της. Η Ρωσία αισθάνεται να απειλείται από το ΝΑΤΟ και ο Πούτιν 30 χρόνια μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης θέλει να χαράξει νέα σύνορα και να ανανεώσει στρατηγικές συμμαχίες».
Είναι εξαίρεση η Τουρκία;
Στην παρατήρηση του δημοσιογράφου ότι κανείς δεν μπορεί να τα έχει καλά με όλους, κι αν η Τουρκία αποτελεί εξαίρεση, απαντά ως εξής:
«Βλέπουμε την εξωτερική πολιτική από μια προοπτική 360 μοιρών. Ποτέ δεν απωθούμε κάποιον, όταν μας τείνει το χέρι. Ο γεωγραφικός μας χώρος το επιβάλλει, αλλά και μας βοηθά παράλληλα. Δεν σημαίνει βέβαια ότι πρέπει να είμαστε σύμφωνοι σε όλους τους τομείς, ούτε και με τη Ρωσία. Δεν έχουμε αναγνωρίσει την προσάρτηση της Κριμαίας, δεν στηρίζουμε την πολιτική στη Συρία και τις ομάδες μισθοφόρων Βάγκνερ στη Λιβύη. Αλλά δεν χρειάζεται γι’ αυτό να τσακωθούμε».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης ο Ιμπραήμ Καλίν γίνεται και πιο προσωπικός.
«Το να ακούς και να συμβουλεύεις, δεν σημαίνει ότι αποδέχεσαι όλες τις προτάσεις» λέει για τις σχέσεις του με τον Ερντογάν. «Όταν παίρνει μια απόφαση, την υπερασπίζεται μέχρι τέλους. Αυτό χαρακτηρίζει έναν ισχυρό ηγέτη, θαυμάζω το πολιτικό του ένστικτο».
Για τη διαχείριση του πληθωρισμού δηλώνει αισιόδοξος και τα βάζει με τον Τύπο.
«Οι λεγόμενοι εμπειρογνώμονες, και σε αυτούς με κάθε σεβασμό συμπεριλαμβάνω και τους δημοσιογράφους, συνεχώς κάνουν λάθη. Αστειευόμενος τους λέω ότι αν είχατε άλλο πόστο, θα είχατε απολυθεί δέκα φορές».
Τέλος για τις σχέσεις της χώρας του με τη Γερμανία ο Ιμπραήμ Καλίν υπογραμμίζει ότι δεν είναι στο επίπεδο που θα ήθελε.
«Πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στην εκ νέου ευθυγράμμιση των στρατηγικών μας συμφερόντων και ιστορικών απόψεων».