Κερδοσκόποι στην «μπανανία»

Στο κεντρικό προεκλογικό σποτ της ΝΔ η ακρίβεια βρέθηκε σε πρώτο πλάνο – κυριολεκτικά: ο Κυριάκος Μητσοτάκης περπατά ανάμεσα σε ράφια τροφίμων, όπου ξεχωρίζουν τα ενημερωτικά ταμπελάκια για τη μείωση τιμών κατά 5%. Η εικόνα συνοδεύεται από την παραδοχή ότι το πρόβλημα παραμένει. Και πώς να κρύψεις την πραγματικότητα που διαπιστώνει εύκολα οποιοσδήποτε μπαίνει στο σουπερμάρκετ;

Το θέμα είναι επίσης σε πρώτο πλάνο εδώ και μήνες στις κυλιόμενες μετρήσεις: δεν υπάρχει focus group που να μη φέρνει την ακρίβεια πρώτη και με διαφορά στη λίστα της αγωνίας για όλους (τους ψηφοφόρους), ανεξαρτήτως ηλικίας, επαγγέλματος, ιδεολογικοπολιτικής κατεύθυνσης. Εάν, λοιπόν, ενόψει και της 9ης Ιουνίου, η ακρίβεια και οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί είναι καταλυτικοί παράγοντες για τη διαμόρφωση εκλογικών συμπεριφορών, η κυβέρνηση δεν έχει άλλη επιλογή από το να εμφανίζει τον εαυτό της στην πρώτη γραμμή της αντίστασης απέναντι σε όσα/όσους συντηρούν τις υψηλές τιμές.

Κατ’ επανάληψη το Μαξίμου έχει μιλήσει για εισαγόμενο πρόβλημα και προσωπικά ο Μητσοτάκης για συγκρούσεις με κερδοσκόπους που αντιμετωπίζουν την Ελλάδα ως «μπανανία». Σε ένα ακόμα βήμα, συνδεδεμένο προφανώς και με τις ευρωπαϊκές εκλογές σε επίπεδο σημειολογίας, έφυγε γραπτό αίτημα στην Κομισιόν για παρέμβαση στις διαφορετικές τιμολογιακές πολιτικές των πολυεθνικών, για τα ίδια προϊόντα στις αγορές της ευρωπαϊκής οικογένειας.

Το φαινόμενο εξήγησε ο Ακης Σκέρτσος: «αποκαλείται “εδαφικοί εφοδιαστικοί περιορισμοί” (territorial supply constraints) και αποτελεί μια εμπορική πρακτική που δεν είναι παράνομη αλλά χρησιμοποιείται καταχρηστικά». Ισως βέβαια να μη λέει και πολλά αυτό σε όποιον στέκεται στον διάδρομο του σουπερμάρκετ με τη λίστα αγορών του νοικοκυριού του. Οχι ότι η πρωτοβουλία για ευρωπαϊκή παρέμβαση δεν είναι σωστή. Και είναι και μακάρι να δημιουργηθεί μια συμμαχία χωρών που θα πιέσουν σε αυτή την κατεύθυνση. Μόνο που κάτι τέτοιο δεν δίνει άμεσες απαντήσεις. Απαιτεί και χρόνο και σκληρές διαπραγματεύσεις.

καμπάνιακαμπάνια ο νοικοκύρης; Σίγουρα εκνευρίζεται – και δικαίως – με τις υπέρμετρα πανηγυρικές κατά καιρούς κυβερνητικές αναφορές για αποκλιμάκωση των τιμών. Ισως δεν πείθεται ότι οι λύσεις στην αισχροκέρδεια βρίσκονται σε κέντρα λήψης αποφάσεων εκτός συνόρων. Μάλλον απαιτεί – και ορθά – δραστικές κινήσεις εντός: την αντιμετώπιση δομικών δυσλειτουργιών από (γνωστές) παγιωμένες εγχώριες πρακτικές.