Η κωμωδία των παρεξηγήσεων

Χθες το μεσημέρι, ο Χάρης Δούκας επιτέθηκε στον Νίκο Ανδρουλάκη επειδή, λέει, τα τρολ του προέδρου του ΠΑΣΟΚ τον χλευάζουν, επιχειρώντας να τον κοντύνουν επειδή πήγε πολύ καλά στο ντιμπέιτ. Και για να τεκμηριώσει τα λόγια του, επικαλέστηκε την ανάρτηση στα σόσιαλ μίντια μιας πολιτεύτριας που έλεγε ότι είναι ψυχιατρική περίπτωση, κάποιου άλλου που έκανε πλάκα και ενός δημοσιογράφου που ανήρτησε μια γελοιογραφία η οποία έδειχνε τον Δούκα να καταθέτει στεφάνι στο «μνημείο των νεκρών της ΕΡΤ» (και όχι τον Δούκα νεκρό, όπως ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος και άλλοι χούλιγκαν Δούκα παρεξήγησαν με κωμικό τρόπο και αυθαιρέτως το σκίτσο – αλίμονο, δεν μπορούν να καταλάβουν ούτε μια απλή και σταράτη γελοιογραφία;). Οκ, η ψυχιατρικοποίηση της πολιτικής διαφωνίας είναι χυδαία και ανόητη πράξη, αλλά πάλι η ανοησία μιας πολιτεύτριας δεν είναι επίθεση των τρολ.

Κατανοώ ότι ο δήμαρχος Δούκας δεν έχει μάθει να του κάνουν κριτική, γι’ αυτό και από την αρχή της παρουσίας του στα δημόσια πράγματα έδειχνε την ενόχλησή του όταν κάποιοι του την ασκούσαν. Μετά την εκλογή του, όταν έκανε δηλώσεις για τον Στρέφη ή για τα δέντρα που απομακρύνθηκαν για να αρχίσουν τα έργα στο μετρό των Εξαρχείων, φίλοι του κατηγορούσαν όσους τον επέκριναν επειδή ακόμα δεν είχε αναλάβει – λες και η κριτική αφορούσε κάποιον τουρίστα και όχι αυτόν που θα υλοποιούσε πολιτικές, λες και οι δηλώσεις και οι πράξεις του δεν θα τον δέσμευαν όταν ανελάμβανε το αξίωμα. Ε, ανέλαβε δήμαρχος και η πρώτη πράξη του ήταν να ακυρώσει το έργο του Στρέφη επιστρέφοντας μάλιστα ένα εκατομμύριο ευρώ στον χορηγό του (λες και περισσεύουν τα χρήματα από τη δημοτική αρχή), ενώ ταυτόχρονα εκμεταλλευόταν τις συμμαχίες που στο μεταξύ είχε χτίσει στα Εξάρχεια, γι’ αυτό που στο ντιμπέιτ η Αννα Διαμαντοπούλου χαρακτήρισε «ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ».

Αλλά η δουλειά που διάλεξε, το θέλει – δεν το θέλει, περιέχει πολλή κριτική, δίκαιη αλλά και άδικη, θεμιτή αλλά και αθέμιτη. Ο ίδιος ο δήμαρχος Δούκας κάνει κριτική στην κυβέρνηση και στον Πρωθυπουργό, λέγοντας ότι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός παρεμβαίνει στα εσωτερικά του ΠΑΣΟΚ. Είναι κριτική αυτή η πρόταση; Δεν είναι προσβλητική όχι μόνο για τον Πρωθυπουργό που ατεκμηρίωτα τον κατηγορεί για θεσμική απρέπεια αλλά και απέναντι σε συνυποψηφίους του, τους οποίους σταμπάρει ως όργανα του Μητσοτάκη στο ΠΑΣΟΚ; Τι νομίζει δηλαδή ο δήμαρχος Δούκας, ότι περιβάλλεται από κάποια αόρατη ασπίδα που τον τοποθετεί στο απυρόβλητο;

Η δημοκρατία είναι δύσκολο άθλημα. Προϋποθέτει παιδεία, πολιτική εμπειρία, γνώση της κοινωνίας, λαϊκότητα, πίστη στους θεσμούς αλλά και ανοχή, αντοχές, δυνατότητα συμμετοχής στη δημόσια συζήτηση, μελέτη των ζητημάτων, όραμα, πρακτική σκέψη, ωριμότητα… Κανείς δεν είναι μόνος του, κανείς δεν βρίσκεται σε γυάλα, όσοι συμμετέχουν στο δημοκρατικό παιχνίδι είναι συνεχώς εκτεθειμένοι. Δικαίως αλλά συχνά, συχνότερα ίσως, και αδίκως.

Αλίμονο αν κάθε φορά που κάποιος υφίσταται κριτική, βάζει τα κλάματα – και φωνάζει τους φίλους του να κλάψουν μαζί του.

Εν προκειμένω, η ουσία είναι αλλού. Ο δήμαρχος Δούκας έκανε μια αξιοθρήνητη εμφάνιση στο ντιμπέιτ. Δεν απαντούσε σε ερωτήσεις, έλεγε τα δικά του, ήταν αδιάβαστος σε βασικά πράγματα – γενικώς, δηλαδή, δεν κατάφερε να αναδείξει ούτε καν τη θέση του για λαϊκά μέτωπα, αυτό που τον κάνει να θυμίζει συριζαίο. Αυτό το κενό πολιτικού λόγου, αν μπορεί, ας το διορθώσει τις επόμενες ημέρες. Αλλιώς, αν προσπαθήσει έτσι, χωρίς προσπάθεια, χωρίς στοχαστική προσαρμογή να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ, πολύ φοβάμαι ότι, μετά τον ΣΥΡΙΖΑ, ετοιμάζεται το επόμενο παρατράγουδο.