Նախագիծը կարևոր է, սակայն պարզ չէ, թե որ զանգ կատարողների մասին է խոսքը. Դոյդոյանը՝ 1-02 և 911 զանգողների տեղորոշման մասին
«Էլեկտրոնային հաղորդակցության մասին» ՀՀ օրենքում լրացում և փոփոխություններ կատարելու մասին» ՀՀ օրենքի նախագծից պարզ չէ, թե որ զանգ կատարողների մասին է խոսքը: Սակայն, կարգավորումն անհարժեշտ է և կարևոր, բայց պետք է բալանսավորվեն առկա իրավական կարգավորումները՝ մասնավորապես «Անձնական տվյալների պաշտպանության մասին» և «Ազդարարման մասին» օրենքների։
Այս մասին Tert.am-ի հետ զրույցում ասաց ՀՀ ԱՆ Անձնական տվյալների պաշտպանության գործակալության նախկին պետ Շուշան Դոյդոյանը` պատասխանելով հարցին, թե անձնական տվյալների խախտում չկա՞, որ նոր նախագծով առաջարկվում է տեղորոշել 102 և 911 զանգողներին:
«Անձնական տվյալների պաշտպանության մասին ՀՀ օրենքը սահմանում է, որ ի թիվս այլնի՝ անձնական տվյալի մշակումն օրինական է, եթե դա սահմանված է օրենքով: Տվյալ դեպքում խոսքը մարդու անձնական տվյալների մշակման մասին է, քանի որ նախագծով օպերատորն իրավունք է ստանում բացահայտել իր հաճախորդի կողմից օգտագործվող ծառայության վայրի վերաբերյալ տեղեկությունները (հաճախորդի տեղորոշում) և հաճախորդի անձնական տվյալները արտակարգ պատահարների արագ արձագանքման ծառայության 112 (911) և ՀՀ ոստիկանության 102 համարներին զանգելու դեպքում: Միաժամանակ, քանի որ կարգավորումն առաջարկվում է օրենքի մակարդակով, այսինքն` նախատեսվում է օրենքով, ապա «Անձնական տվյալների պաշտպանության մասին» ՀՀ օրենքի տեսանկյունից առկա է անձնական տվյալի մշակման օրինական հիմք»,-ասաց Դոյդոյանը:
Սակայն, նրա խոսքով՝ առկա են անձնական տվյալների մշակումից բխող մի շարք խնդիրներ և հստակեցման կարիք ունեցող հարցեր. «Նախ` նախագծից պարզ չէ, թե որ զանգ կատարողների մասին է խոսքը: Մասնավորապես, եթե զանգը կատարողը միջադեպի մասնակիցը կամ իրավախախտման տուժողն է (պոտենցիալ), ապա օբյեկտիվորեն ենթադրելի է, որ զանգը կատարվել է օգնություն ստանալու համար, և կամաարտահայտություն է օգնություն ստանալու համար գտնվելու վայրը և անձնական տվյալները բացահայտել իրավապահ մարմնին, ինչը սակայն օբյեկտիվ կամ սուբյեկտիվ պատճառով հնարավոր չի լինում իրականացնել: Այս պարագայում նախագիծը խնդրահարույց չէ, քանի որ Անձնական տվյալների պաշտպանության մասին ՀՀ օրենքի իմաստով անձնական տվյալի մշակման համաձայնություն են այնպիսի հավաստի գործողությունները, որոնք ակնհայտորեն կվկայեն տվյալների սուբյեկտի` անձնական տվյալները օգտագործելու համաձայնության մասին»:
Դոյդոյանի խոսքով՝ այս պարագայում որպես համաձայնություն կարող է հանդես գալ անձնական տվյալի սուբյեկտի կողմից զանգի կատարումը՝ օգնություն ստանալու ակնկալիքով:
Ըստ Դոյդոյանի՝ խնդիրն էականորեն տարբերվում է, եթե զանգողն այլ անձ է՝ ոչ միջադեպի մասնակից կամ իրավախախտման տուժող, այլ կերպ ասած՝ հաղորդում ներկայացնող է քրեաիրավական իմաստով:
«Այս դեպքում կարող են առաջանալ խնդիրներ, քանի որ անձի տեղորոշումը և անձնական տվյալների բացահայտումը հնարավոր է իրականացվի առանց անձի համաձայնության և առանց նպատակի: Օրինակ, եթե անձը հաղորդում է ներկայացնում հանցագործության մասին և առաջարկվող կարգավորմամբ հնարավոր է ստանալ նրա գտնվելու վայրը և այլ անձնական տվյալներ, ապա իմաստազրկվում է «Ազդարարման մասին» ՀՀ օրենքի կարգավորումները անանուն հաղորդման վերաբերյալ»,-ասաց Դոյդոյանը:
Իսկ եթե անձը տեղեկացնում է միջադեպի մասին (ոչ իրավախախտման), ապա, Դոյդոյանի կարծիքով, հիմնավորված չէ, թե տեղորոշումից բացի ինչու են անհրաժեշտ զանգողի անձնական տվյալները և հնարավոր չէ հասնել սահմանված նպատակին միջադեպի վայրն ապանձնավորված ստանալու դեպքում: