Ադրբեջանը հույս ունի, որ հանդիպումների մասնակցելով՝ կարող է ժամանակ շահել․ Հ. Մելիք-Շահնազարյանը՝ Նալբանդյան-Մամեդյարով հանդիպման մասին
Քաղաքագետ Հրանտ Մելիք-Շահնազարյանի խոսքով՝ դժվար է հավատալ, որ այս տարի ղարաբաղյան հիմնախնդրի կարգավորման գործընթացում փոփոխություններ կլինեն: Հունվարի 18-ին Կրակովում սպասվող Հայաստանի և Ադրբեջանի արտգործնախարարների հանդիպումն էլ նորություն իր հետ չի բերի:
Նա Tert.am-ի հետ զրույցում նկատեց՝ այս հարցում հավատ չունի անգամ ՀՀ արտաքին գործերի նախարարությունը․ փոխարտգործնախարար Շավարշ Քոչարյանն է հայտարարել, որ վստահության խնդիր կա, ադրբեջանական կողմը շարունակում է խախտել, չկատարել պայմանավորվածությունները:
«Այս իրավիճակում խնդիր է դրվում արտգործնախարարների և նաև նախագահի առջև՝ սահմանում լարվածությունը նվազեցնել: Հանդիպումները դրան են ուղղված, որ նպաստեն լարվածության հաղթահարմանը և դեռևս չեն վերաբերում հակամարտության կարգավորման բուն գործընթացին: Դրա մասին է վկայում նաև Ռուսաստանի արտգործնախարարի հայտարարությունը: Բոլորը խոսում են դեռևս միայն վստահության վերականգման մասին, ինչը բավականին երկարատև գործընթաց է և կարճատև ժամանակում արդյունք չի տա»,- նշեց նա:
Վերջին տարիները, ըստ քաղաքագետի, ցույց են տվել, որ բանակցային գործընթացում դինամիկան բացասական է եղել: «Բանակցային գործընթացը, գրեթե տասնամյա փաստաթղթերի քննարկումը հանգեցրեց ապրիլյան պատերազմին: Դրանից հետո բանակցություններն ընդհանրապես դադարեցվեցին, և տեսնում ենք, որ հանդիպումներն էլ արդյունք չեն տալիս, ժամանակավոր կարճ արդյունք են ունենում»,- նշեց նա:
Հայկական կողմը գնում է հանդիպումների՝ վստահության մեխանիզմներ ստեղծելու, լարվածության աճ թույլ չտալու և բանակցային գործընթաց սկսելու համար, իսկ ադրբեջանական կողմը, ըստ Հրանտ Մելիք-Շահնազարյանի, հանդիպումներին մասնակցում է, քանի որ նկատել է, որ միջազգային հարթակներում ԼՂ հիմնահարցի ընկալումը հետզհետե ավելի հայամետ է դառնում:
«Հայկական կողմի դիրքորոշումն ավելի հասկանալի և ընկալելի է դառնում միջնորդների և միջազգային հանրության համար: Ադրբեջանը մյուս կողմից տեսնում է, որ բանակցությունների չգալով, սահմանում իրավիճակ լարելով՝ նպաստում են Հայաստանի դիրքորոշման ամրապնդմանը»,- նշեց նա՝ հավելելով, որ Ադրբեջանը հույս ունի, որ ժամանակ առ ժամանակ հանդիպումների մասնակցելով՝ կարող է ժամանակ շահել՝ հետագայում՝ իրավիճակի փոփոխման պարագայում, նոր քայլեր ձեռնարկելու համար:
Քաղաքագետի խոսքով՝ Ադրբեջանը գիտակցում է, որ չի կարող ակնկալել իր ցանկությունների գոնե չնչին տոկոսի բավարարում:
«Փորձում է ժամանակն այնպես ձգել, որ չնչին հարված հասցնի իր հեղինակությանը միջազգային ատյաններում»,- նկատեց նա:
Այս տարի բարձր մակարդակով հանդիպումները, ըստ քաղաքագետի, հավանական չէ, որ շատ կլինեն:
«Երևի թե կլինի մեկ հանդիպում, որը կլինի թե հարգանքի տուրք կլինի միջնորդներին և միջազգային հանրությանը: Պետք է նկատել, որ արցախյան հիմնախնդրի նկատմամբ միջազգային ուշադրությունը մեծանում է՝ հաշվի առնելով նաև այն, որ ՄԱԿ-ը 2018թ․ հիմնահարցը իր 12 առաջնահերթությունների մեջ ներառել,- ասաց նա՝ հավելելով, որ հիմա հայկական կողմը մասնակցում է հանդիպումներին նաև իր դիրքորոշումն ամրապնդելու համար,- Սերժ Սարգսյանը գնաց Ժնևի հանդիպմանը, որ բանակցային սեղանին դնի և որպես քաղաքական գործոն ներկայացնի Հայաստանի կայացրած դիրքորոշումը, հայտարարի, որ բանակցություններում, օրինակ, տարածքների հանձման հարցում գնահատականներ են փոխվել. Հայաստանն արդեն խոսում է Արցախի անվտանգությանը չսպառնացող տարածքների մասին, մինչդեռ նախկինում միայն Լաչինն էր դիտարկվում որպես տարածք, որը չի հանձնվելու: Պետք էր գնալ և միջնորդներին, հակառակորդին այդ մոտեցումը ներկայացնել: Հիմա եթե Ադրբեջանի ագրեսիան նմանատիպ որոշման պատճառ դառնա, հայկական կողմը պետք է գնա հանդիպումների, ներկայացնի իր մոտեցումները»: