Կորցրածը վերագտնելու հույսով… մի ընտանիքի պատմություն
Արցախյան 44-օրյա պատերազմից հետո Վարդանյանների ընտանիքը Մարտակերտի շրջանի Նոր Մարաղա համայնքից ստիպված տեղահանվեց ու հաստատվեց նույն շրջանի Ճանկաթաղ գյուղում:
«Արցախպրես»-ի թղթակցի հետ զրույցում ընտանիքի մայրը՝ Ռուզաննա Վարդանյանը, պատմել է Նոր Մարաղայում ապրած տարիների, ունեցած խնդիրների ու անելիքների մասին:
«2014 թվականի նոյեմբերին աշխատելու հրավերով տեղափոխվեցինք Արցախի Նոր Մարաղա գյուղ: Ամուսինս աշխատանքի անցավ տեղի ձկնաբուծարանում, տղաս ու աղջիկս էլ սկսեցին դպրոց հաճախել։ Զուգահեռ` գյուղատնտեսությամբ էինք զբաղվում, մեծ քանակությամբ ընտանի թռչուններ ու կենդանիներ պահում, այգի մշակում, գոհանում մեր ունեցածով: 44-օրյա պատերազմից հետո տեղափոխվեցինք Հայաստանի Հանրապետություն, որտեղ երկար մնալ չկարողացանք։ Վերադարձանք երկու ամիս անց` Արցախի հանդեպ սիրով ու կարոտով: Ամուսինս աշխատում է, տղաս ուսանող է, աղջիկս էլ` դպրոց հաճախում»,-պատմել է տիկին Ռուզաննան:
Տեղահանված ընտանիքը Կարմիր Խաչի միջազգային կոմիտեի կողմից 30 քառակուսի մետր մակերեսով ջերմոց է ստացել, որտեղ և տարբեր մշակաբույսեր է ցանել:
«Վերջին շրջանում տեղացած կարկուտի և ուժեք քամու պատճառով ջերմոցը վնասվել է, բայց փորձում ենք վերականգնել: Բանջարանոցը նույնպես մշակում ենք, որպեսզի կարողանանք ինչ֊որ կերպ հաղթահարել մեզ պարտադրված խնդիրները և օրվա հացը վաստակել»,-նշել է մեր զրուցակիցը:
Խոսելով լիակատար շրջափակման հետևանքով առաջացած խնդիրներից՝ նա շեշտել է` սննդի պակասին դիմանում են, բայց հոգեբանական խնդիրները հաղթահարել չեն կարողանում։
«Ճնշումները հաղթահարել չենք կարողանում: Պարենամթերքի սակավությանը դիմանում ենք, բայց հանգիստ ու խաղաղ ապրել ենք ուզում։ Անգամ երեխաներին թույլ չեմ տալիս մտնել բանջարանոց։ Վտանգավոր է։ Ամեն րոպե թշնամու դիրքերից կարող են կրակել»,-ընդհանրացրել է ընտանիքի մայրն ու ընդգծել, որ իրենց ապագան տեսնում են խաղաղ և անվտանգ Արցախում:
The post Կորցրածը վերագտնելու հույսով… մի ընտանիքի պատմություն appeared first on ԳԱԼԱ.