Կորցրածը վերագտնելու հույսով… Մի կնոջ պատմություն
Լավետա Վարդանյանը իր ընտանիքի հետ Արցախյան 44-օրյա պատերազմից հետո ստիպված տեղահանվեց Շուշիի շրջանի Քարին տակ գյուղից և հաստատվեց Մարտունու շրջանի Հերհեր համայնքում։
«Արցախպրես»-ի թղթակցի հետ զրույցում տիկին Լավետան նշել է, որ գյուղատնտեսությամբ են զբաղվում` հողն են մշակում ու անասուններ պահում։
«Հինգ զավակների մայր եմ: Քարին տակում ապրելու տարիներին էլ մեր հիմնական զբաղմունքը գյուղատնտեսությունն էր: Մեր արդար աշխատանքով ապրուստ ստեղծեցինք, բայց կյանքն այլ ընթացք ստացավ, եւ ստիպված մեր տարիների վաստակածը թողեցինք ու հեռացանք։ Բայց չեմ հուսահատվել, այսօր էլ շարունակում եմ ապրել նույն սկզբունքով` չնայած մեր հայրենիքի շրջափակումը համարյա անհնարին է դարձրել թռչնաբուծությամբ զբաղվելը»,-պատմել է մեր զրուցակիցը։
Նա տեղեկացրել է նաեւ, որ ստացված բերքը սովորաբար Ստեփանակերտի կենտրոնական շուկայում էր վաճառքի հանում: Բայց վերջին շրջանում, ստեղծված իրավիճակով պայմանավորված, դա էլ է դժվարացել. վառելիք չկա։
«Բերքը շատ արագ է սպառվում։ Մարդիկ էլ գոհ են մնում որակից։ Երբեմն նաև մեծ քանակի պատվերներ եմ ստանում եւ այնպես անում, որ հա’մ ինձ, հա’մ գնորդին հարմար լինի»,-հավելել է Լ. Վարդանյանը` անկեղծանալով` չնայած շատ են աշխատում, բայց ընտանիքն ապրում է բնակարանային ոչ բարվոք պայմաններում, հայրենի եզերքի կարոտն էլ հաճախ խեղդում է առաջ շարժվելու կամքը:
Տեղահանված ընտանիքի մայրը հաստատում է` ամեն ինչ կհաղթահարվի, եթե Արցախում խաղաղություն լինի:
The post Կորցրածը վերագտնելու հույսով… Մի կնոջ պատմություն appeared first on ԳԱԼԱ.