Сырым мен ишан
Сырым батыр бір жолы Бұхарға барады. Сол күні молдалар мешітте жұма намаз оқып жатыр екен. Сырым мешіт жанынан өтіп бара жатса бір молда жанына келіп:
— Ей, қазақ, намазға жүр! — деп, Сырымды ертіп апарып, ишанның артына тұрғызып қояды. Батыр неден бастарын білмей аузына түскенін айта береді. «Көндірмеске көндірген Құдай, көрінгеннің артына төндірген Құдай!..» — дей бергенде, артта тұрған молда естіп, Сырымды желкеден нұқып қалады. Сырым да алдындағы ишанды желкеден бір түртіп қояды. Ишан намазын бұзбай оқи береді. Намаз оқылып болған соң ишан:
— Мені ұрған кім?— дейді.
— Мен,— дейді Сырым.
— Ә, неге ұрдың?— дейді.
— Мен сахарада...