Literatura szachowa po polsku (96)
Znakomita wiadomość dla wszystkich miłośników historii polskich szachów. Niebawem ujrzy światło dzienne świetna publikacja Jacka Gajewskiego:
Fragmenty z recenzji prof. dra hab. Tadeusza Wolszy (Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie):
Autor niniejszej publikacji nie jest postacią anonimową w zakresie tematyki związanej z szachami, w tym z ich historią. Popełnił już kilka publikacji, wspólnie z Jerzym Konikowskim lub Janem Przewoźnikiem, jak chociażby: Królowe 64 pól (Sandomierz 2014), Akiba Rubinstein (Warszawa 2018), Szachy w ujęciu historycznym i psychologicznym (Gorzów Wielkopolski 2020), Mistrzowie Polski w szachach 1926-2021 (w dwóch tomach bez daty i miejsca wydania) i kilka jeszcze innych. Można z tego wnosić, że jest badaczem doświadczonym, bardzo dobrze zorientowanym w krajowych zasobach bibliotecznych i archiwalnych. Dysponuje też wiedzą teoretyczną i praktyczną w zakresie przygotowywania prac naukowych.
Tytuł książki – Szachy kobiet w Polsce w latach 1945-1989 jest jak najbardziej uzasadniony. Biorąc pod uwagę dotychczasowy stan badań, historia gry szachowej uprawianej przez kobiety w Polsce, bez względu na chronologię wydarzeń, nie doczekała się jeszcze całościowego, kompletnego i rzetelnego opracowania. Pomysł Jacka Gajewskiego dotyczący przygotowania rozprawy na tytułowy temat można więc zapisać, bez cienia wątpliwości, po stronie jego osiągnieć naukowych i który jednocześnie w znaczącym stopniu uzupełnia istniejącą do tej pory, rażącą lukę badawczą dotyczącą tej tematyki. Autor odwołał się także do szerokiej bazy źródłowej z różnej proweniencji (archiwalia, memuarystyka, wywiady, publicystyka, literatura przedmiotu). (…)
Prof. dr hab. Tadeusz Wolsza