گسست نسل ها

وقتی در کنار پدر و مادر کهن سالم نشسته ام فکر می کنم چقدر خوب بود که فرزندان با والدین خود دوست بودند، نه اینکه فقط آنها را دوست داشته باشند که این حداقل انسانیت و ادای دین به ریشه های خانواده است. بیشتر به امروز می اندیشم که گسست جبران ناپذیری بین نسل ها بوجود آمده است و گسترده تر هم می شود نه اینکه همدیگر را دوست نداریم بلکه فقدان درک متقابل از هستی و فلسفه آن، اهداف و آرزوها، تعریف مشترک از خوشبختی ودر دو کلمه :پسندها و ناپسندها.
اینکه با پایان یافتن یک نسل همه باورها و ارزش های آن نیز برود و هر نسلی برای خود آرمان ها و تعریف متفاوتی از زندگی داشته باشد، نشانه یک جامعه پیوسته و پیشرو نیست، این انقطاع غیر قابل جبران به حیرت و سرگشتگی و بی فرهنگی مطلق ختم می شود.
مسیر حرکت هر نسل باید آنچنان دقیق و سالم و درست باشد که نسل بعدی از جایی که او تمام می کند ادامه دهد.
بیاد دارم دوران تحصیل معلم ادبیاتی داشتیم که بسیار بر من تاثیر گذار بود و من هم که نخبه این رشته بودم از او درس ها آموختم و همیشه از اینکه درک و تعریف مشترکی از اهداف و شاخص های اخلاقی داریم با ایشان هم ذات پنداری داشتم به گونه ای که روزی وقتی طبق معمول به من گفت :پسرم تو نمونه ای! من هم
بی اختیار گفتم: ممنون پدرجان! در آن لحظه واقعا در او خصوصیات یک پدر و یک دوست را یک جا دیدم، قطعا به لحاظ عاطفی و قلبی هرگز نمی توانست جایگزین پدرم شود ولی شاید به اندازه آن پدر معنوی با پدر خودم احساس دوستی نمی کردم. روزگار ما اینچنین گذشت و امروز نسل معروف به دهه شصتی ها که بچه های چند ساله دارند یا خواهند داشت و امکانات و شرایطی بهتر از نسل ما و پدران و مادرانشان دارند از همین حالا باید به فکر باشند اجازه گسست دیگری را ندهند و راهش هم این است که یاد بگیرند چگونه با فرزندان خود دوست باشند نه اینکه فقط قربان و صدقه اشان بروند و لوس بار بیاورند که تا به سن رشد رسیدند بگویند خداحافظ شما و دنیای مجازی را بر خانه و خانواده ترجیح دهند.
حسینی
****************************
ﮐﺎﺵ ﺗﺎ ﺩﻝ ﻣﯿﮕﺮﻓﺖ ﻭ ﻣﯿﺸﮑﺴﺖ
ﺩﻭﺳﺖ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﻣﯽ ﻧﺸﺴﺖ !
ﮐﺎﺵ ﻣﯿﺸﺪ ﺭﻭﯼ ﻫﺮ ﺭﻧﮕﯿﻦ ﮐﻤﺎﻥ
ﻣﯽ ﻧﻮﺷﺘﻢ "ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ " ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻤﺎﻥ !!!
ﮐﺎﺵ ﻣﯽ ﺷﺪ ﻗﻠﺐ ﻫﺎ ﺁﺑﺎﺩ ﺑﻮﺩ
ﮐﯿﻨﻪ ﻭ ﻏﻢ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﺎﺩ ﺑﻮﺩ
ﮐﺎﺵ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺩﻝ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ
ﻧﻢ ﻧﻢ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻫﻢ ﺁﻏﻮﺷﯽ ﻧﺪﺍﺷﺖ
ﮐﺎﺵ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﺎﺵ ﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ
ﺗﺎ ﺷﻮﺩ ﺩﺭ ﭘﺸﺖ ﻗﺎﺏ ﺑﻨﺪﮔﯽ
ﮐﺎﺵ ﻣﯿﺸﺪ ﮐﺎﺵ ﻫﺎ ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺷﻮﻧﺪ
ﺩﺭﻣﯿﺎﻥ ﻏﺼﻪ ﻫﺎ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺷﻮﻧﺪ
ﮐﺎﺵ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻧﺒﻮﺩ
ﺭﺩ ﭘﺎﯼ ﮐﯿﻨﻪ ﻫﺎ ﺭﻧﮕﯿﻦ ﻧﺒﻮﺩ...
مهدی احمدی
****************************
زندگی چون پیچک است،
انتهایش میرسد پیش خدا..
سبحانی
****************************
شبهه
جمله غلط:
*خوشا به حال کسانی که ماه محرم زنجیر نمی زنند ، اما زنجیری از پای گرفتاری ، باز میکنند .. سینه نمیزنند، اما سینه دردمندی را از غم وآه ، نجات میدهند.. اشکی نمیریزند .. اما اشک از چهره مسلمانی پاک میکنند .. آنوقت با افتخار میگویند: یا حسین
جمله صحیح:
*خوشا به حال کسانی که هم ماه محرم زنجیر میزنند و هم زنجیر از پای گرفتاری باز میکنند سینه میزنند وهم سینه دردمندی را از غم و اندوه نجات میدهند ودر حالی که اشک میریزند اشک از چهره مسلمانی پاک میکنند انوقت حسین به داشتن چنین پیروانی افتخار میکند.
قاجار

صدا زد ای خدای جهانیان
جواب شنبد:بله
صدازد ای خدای نیکوکاران
جواب شنید:بله
صدازد ای خدای اطاعت کنندگان
جواب شنید:بله
این بار صدازد ای خدای گنهکاران
جواب شنید:بله بله بله
با تعجب گفت: خدایا تورا خدای جهانیان
خدای نیکوکاران
وخدای اطاعت کنندگان خواندم
یکبار فرمودی بله
ولی تورا خدای گنهکاران خواندم
سه بار گفتی بله
حکمتش چیست؟
جواب آمد:
مطیعان به اطاعت خود
نیکوکاران به نیکوکاری خود
وعارفان به معرفت خود اعتماد دارند
گنهکاران که جز به فضل من پناهی ندارند
اگر از درگاه من نا امید گردند
به درگاه چه کسی پناهنده شوند
جمع آوری و ارسال: فتانه میرزایی