Եթե չկա իշխանությունների ցանկությունը, ոչ մի համաձայնագիր ՀՀ-ի տնտեսության վրա չի կարող ազդել. Վահագն Խաչատրյանը՝ ՀՀ-ԵՄ համաձայնագրի մասին
Որևէ համաձայնագիր Հայաստանի տնտեսության վրա էական ձևով ազդել չի կարող, եթե չկա ՀՀ իշխանությունների ցանկությունը: Այսօր՝ հոկտեմբերի 23-ին «Մեդիա կենտրոնում» տեղի ունեցած քննարկմանն ասաց տնտեսագետ Վահագն Խաչատրյանը՝ անդրադառնալով ՀՀ-ԵՄ համաձայնագրի տնտեսական բաղադրիչին:
«Այն, ինչ հրապարակված է, որը հույս ունենք կստորագրվի նոյեմբերի վերջին, կարող է մեր տնտեսական կյանքի վրա էական ազդեցություն ունենալ և կարող է որևէ ազդեցություն չունենալ, կարող է լինել այն հերթական փաստաթուղթը, որ ստորագրվել, բայց չի իրականացել: Ես, իհարկե, հույս ունեմ, որ այդպես չի լինի և այս անգամ փաստաթուղթը մեր կյանքում իրականություն կդառնա»,-հույս հայտնեց տնտեսագետը:
Նրա դիտարկմամբ՝ Եվրամիությունը, հատկապես Արևելյան գործընկերության շրջանակում, աշխատանքի ընթացքում մեծ փորձ է ձեռք բերել և շատ լավ տիրապետում է իրավիճակին ՀՀ-ում, ինչպես նաև մնացած բոլոր երկրներում, որտեղ որ աշխատում է: «Վերջերս Մոլդովայի համաձայնագրերից մեկը, որ վերաբերում էր կոռուպցիոն պայքարին և դատական համակարգի բարեփոխումներին, Եվրամիության ֆինանսավորումն ուղղակի դադարեցվեց, ուզում եմ ասել՝ եվրոպացիները հենց այնպես չեն գալու ասեն՝ սա 90-ականների սկիզբն է, եկեք փորձենք Խորհրդային Միության նախկին երկրներին ուղղակի օգնություն ցույց տալ, որովհետև նրանց ֆինանսական կամ տնտեսական վիճակը վատ է: Նրանք շատ լավ գիտեն՝ մեզ մոտ ինչ կոռուպցիոն ռիսկեր կան, շատ լավ գիտեն՝ ինչ ձևով են իշխանությունները խոստումներ տալիս և հետո չեն կատարում, այսինքն՝ փորձ կա, և այդ փորձը իրականություն կդառնա»:
Վահագն Խաչատրյանը հույս հայտնեց, որ Եվրամիության պաշտոնյաները հետևողական կլինեն այդ փաստաթղթի իրականացման գործում: Իրենք 2013 թ. հետո չեն էլ դադարել Հայաստանի հետ աշխատել, մասշտաբների առումով փոքրացել է կատարվող աշխատանքը, բայց կատարվում է:
«Այնտեղ նույնիսկ խոստումներ կային, որ եթե ՀՀ-ն ստորագրի տնտեսական համագործակցության համաձայնագիրը, ապա բավականին մեծ գումարի ներդրում կարվի վարկերի կամ պարզապես օգնության ձևով: Հիմա մասնագիտական որոշ քննարկումների համաձայն՝ այդ թվում նաև դրսի մասնագետների կարծիքով, մեծ տարբերություն չկա նախորդ 13 թ. և 17 թ. սկզբունքների մեջ և չէր էլ կարող լինել: Ի վերջո, նպատակը մեկն է լինելու, ուղղակի մեկ հարց կա, մենք պետք է հասկանանք՝ ինչպես է կարգավորվելու այդ հարցը: Հայաստան-ԵԱՏՄ և Հայաստան-ԵՄ համատեղելիությունն ինչպես է լուծվելու»,- հարցադրում արեց տնտեսագետը:
Նա նշեց, որ մի կետ կա, օրինակ՝ հոդված 27-ով կողմերը չպետք է խտրականություն դնեն ներմուծված արտադրանքի և արտադրված արտադրանքի միջև: Նույնը վերաբերում է նաև երրորդ երկրին: Մի կետ էլ կա, ՀՀ-ն շարունակում է իր մաքսային քաղաքականությունը երրորդ երկրների նկատմամբ, ինչ-որ կա ԵԱՏՄ-ի և ԵՄ-ի շրջանակում, բայց այդտեղ, ինչպես ուզում ենք անենք, իրական կյանքում հակասություն է լինելու:
«Այս հակասությունների լուծման մեխանիզմն ինձ համար դեռ պարզ չէ, թե ինչպես է իրականացվելու: Պայմանավորվածության համաձայն՝ Առևտրի համաշխարհային կազմակերպության հետ պետք է բանակցություններ վարի ԵԱՏՄ-ն: Հիմա ինչ գործընթաց է, բանակցություններ վարվում են, թե չէ, այդ բանակցությունների արդյունքում ինչ պայմանավորվածություն է ձեռք բերվել, կարծում եմ, Եվրամիությունն էլ է հաշվի է առել այս հանգամանքը, որ բոլոր դեպքերում չլուծված հարցեր կան Առևտրի համաշխարհային կազմակերպության հետ»,-ասաց տնտեսագետը: