ისტორიის იმედად
ვისაც ტოლსტოის "ომი და მშვიდობა" წაუკითხავს (ხომ შეიძლება, ეს თუნდაც საგაზაფხულო კარანტინის დროს მომხდარიყო?), მას შესანიშნავად მოეხსენება, რომ ამ გენიალურ რომანში გმირებს ისტორია მართავს და არა პირიქით. გმირი, როგორც წესი, ვერანაირ გავლენას ვერ ახდენს ისტორიულ პროცესზე, მოგებული კი საბოლოოდ ის რჩება, ვინც ხელს არ შეუშლის ისტორიის მდინარებას, ვინც შესაძლოა არც იყოს მრავალი სათნოებით შემკული, მაგრამ მთავარს კი ფლობდეს ამ შემთხვევაში - ისტორიულ ინტუიციას. რომანში (და ნაწილობრივ ისტორიულადაც) სწორედ ამ უნარით ჯაბნის ნაპოლეონს კუტუზოვი... Читать дальше...