არმაზ ახვლედიანი: რაც „ნაცმოძრაობაში“ ხდება, „ქართული ოცნების“ წისქვილზე ასხამს წყალს, ამას „ნაცმოძრაობის“ ხელმძღვანელები ვერ ხვდებიან?
საშინაო და საგარეო პოლიტიკის აქტუალურ თემებზე „ინტერპრესნიუსი“ პარლამენტის დამოუკიდებელ დეპუტატს, არმაზ ახვლედიანს ესაუბრა.
– ბატონო არმაზ, მას შემდეგ, რაც სასამართლომ მესამე პრეზიდენტ სააკაშვილს უარი უთხრა საზღვარგარეთ სამკურნალოდ გადაყვანასა და სასჯელის გადავადებაზე, სულ უფრო მკაფიოდ იკვეთება, რომ ქართულ პოლიტიკაში ახალი პოლიტიკური რეალობა ყალიბდება.
თქვენი დაკვირვებით, სავარაუდოდ, როგორ გამოყურება ქართულ პოლიტიკაში ახალი რეალობის კონტურები?
– საქმე ისაა, რომ ერთი მხრივ, არავისთვის მოულოდნელი არ უნდა ყოფილიყო სასამართლოს გადაწყვეტილება, მეორე მხრივ, უნდა ვთქვათ პირდაპირ, რომ დღეს ქართულ სახელმწიფოს აქვს ერთადერთი უმთავრესი გამოწვევა, ეს არის ევროპის კავშირის კანდიდატის სტატუსის მიღება წლის ბოლოს.
ყველა საკითხი, იქნება მიხეილ სააკაშვილის სიცოცხლის გადარჩენის უნმიშვნელოვანესი თემა, თუ ნებისმიერი სხვა პოლიტიკური, სამართლებრივი, საზოგადოებრივი პროცესი ჩვენს ქვეყანაში, დღეს უნდა განვიხილოთ მხოლოდ ამ პრიზმაში. ის, რაც გვაახლოებს სტატუსის მიღებასთან, უნდა იყოს მისასალმებელი და მხარდაჭერილი, რაც გვაშორებს პირდაპირ თუ ირიბად, უნდა იყოს კატეგორიულად მიუღებელი.
დღევანდელი პოლიტიკური რეალობა საუბედუროდ გვეუბნება რომ, ჩვენ მიზანმიმართულად ვშორდებით ევროპის კავშირის ამ სანუკვარ პერსპექტივას. რაც, ჩემი აზრით, არის ერთი მხრივ დანაშაული, მაგრამ მეორე მხრივ მთელი პოლიტიკური სპექტრის პასუხისმგებლობა სხვადასხვა დოზით.
ცხადია, რომ უმთავრესი პასუხისმგებელი, ლომის წილი,მმართველ ძალაზეა, რომელმაც ყველაფერი გააკეთა იმისთვის, რომ პრაქტიკულად ევროპული პერსპექტივა დღეის მდგომარეობით იყოს მკვდარი, მაგრამ, იმავდროულად, ჩვენ უნდა გავითვალისწინოთ, რომ ოპოზიციას ასევე აკისრია პასუხისმგებლობა და ამ პასუხისმგებლობას ჩვენ ვერსად ვერ გავექცევით.
– ფრაქცია „ნაცმოძრაობამ“ პარლამენტში მუშაობას ბოიკოტი გამოუცხადა. ასევე ბოიკოტის რეჟიმზეა გადასული „სტრატეგია აღმაშენებელი“, რაც იმას ნიშნავს, რომ მათი ბოიკოტი გაართულებს ევროპული რეკომენდაციების შესრულებას, რამაც წლის ბოლოსთვის უნდა დაადასტუროს ევროკომისიის დასკვნამ.
სავარაუდოდ, რატომ აირჩია ფრაქცია „ნაცმოძრაობამ“ ბრძოლის ის გზა, რაც არ არის თანხვედრაში ქვეყნის ევროპულ პერსპექტივასთან?
– მე კარგად მესმის ის წარმოუდგენელი სირთულეები, რასაც აწყდება დღეს მთავარიო პოზიციური ძალა ამ პოლიტიკურ რეალობაში, „ქართული ოცნების“ მზაკვრული მანქანების პირობებში.
მაგრამ, იმავდროულად მესმის ისიც, რომ როგორც „ქართული ოცნება“ დღეს ვერანაირად ვერ ასოცირდება წარმატებასთან, გამარჯვებასთან საქართველოსთვის, ასევე „ერთიანი ნაციონალური მოძრაობაც“, ვერაფრით ვეღარ ასხივებს გამარჯვებისა და წარმატების სხივს.
ამიტომ, როგორც ჩანს, დადგა დრო, რომ საზოგადოებამ და მთლიანად პოლიტიკურმა სპექტრმა იფიქროს იმაზე, რა არის უმჯობესი ქართული სახელმწიფოს ინტერესებისთვის. ჩვენ უნდა ვხდებოდეთ რომ დღეს ბოიკოტი ვერ ეხიდება საქართველოს ევროპულ გზაზე სიარულს.
ეს არის ჩემთვის ცხადი. უფრო მეტიც, მიმაჩნია რომ ეს პროცესი შეიძლება აღმოჩნდეს უკიდურესად დამაზიანებელი ამ გზაზე. ეს ერთია, მაგრამ სხვა არის ის, რომ ორ მთავარ პოლიტიკურ ძალას, „ქართულ ოცნებასა“ და „ნაცმოძრაობას“ შორის დაპირისპირება გადაიზარდა რაღაც თვალსაზრისით აბსურდში, და ამ აბსურდში საქართველო ვეღარ აღწევს წარმატებას, იმკვიდრებს წარუმატებელი ქვეყნის იმიჯს.
მე სულაც არ მინდა გავათანაბრო ამ ორი ძალის პასუხისმგებლობა, რა თქმა უნდა არა. უმთავრესი დანაშაული არის „ქართული ოცნების“ და ის ამას ვერსად გაექცევა, მაგრამ, მთავარ ოპოზიციურ პარტიას მართებს გაცილებით მეტი დაკვირვებულობით იმოქმედოს და არ გამოვიდეს ისე, რომ ნებსით თუ უნებლიეთ ის ივანიშვილის თამაშს თამაშობდეს.