Новости за 10.04.2024

Cruciaal voor Russische desinformatie zijn de useful idiots, figuren die gewillig meegaan in het web van leugens en actief bijdragen aan het vergroten daarvan.

Diamniadio – Vorige week werd de 44-jarige Bassirou Diomaye Faye beëdigd als Senegals vijfde en jongste president ooit. Faye’s verkiezing is het onwaarschijnlijke sluitstuk van maanden van onrust die Senegals oppositie, activisten en intellectuelen deed vrezen dat hun democratie op instorten stond.

Parijs – Rusland voert een ‘hybride oorlog met de duidelijke opzet ons aan te vallen’. In Frankrijk werd de cyberoorlog afgelopen herfst ingezet met het bericht over de invasie van de bedwantsen om de miljoenen hotelreserveringen voor de Olympische Spelen deze zomer te frustreren.

Beijing – Het Chinese economische wonder is te danken aan binnenlandse arbeidsmigranten. Maar door de overheid worden ze behandeld als uitschot: belabberde behuizing, geen bestaanszekerheid en geen verblijfsvergunning. Nu wil de regering dat veranderen.

In het Middellandse Zeegebied is de traditie ontstaan om reddingsschepen van ngo’s van tijd tot tijd aan de ketting te leggen. Nieuw is dat nu ook cruiseschepen verdacht kunnen worden van vervoer van clandestiene migranten en daarom in de haven moeten blijven.

Het afgelopen decennium injecteerde de Europese Centrale Bank een slordige drieduizend miljard euro in de kwakkelende economie. Op het eerste gezicht leverde dat alleen maar winnaars op. Maar nu worstelen de centrale bankiers met de kater.

Van – Ook in het Koerdische zuidoosten deed Erdoğans partij het slecht. In Van won Abdullah Zeydan van de Koerdische DEM-partij. In eerste instantie werd hij niet tot winnaar uitgeroepen. De stad kwam twee dagen in opstand en de verkiezingsraad zwichtte: Zeydan kon alsnog de sleutel van de stad op komen halen.

Anderhalf jaar voor de door Donald Trump aangemoedigde Capitool-bestorming publiceerde hoogleraar Europese literatuur Nidesh Lawtoo zijn boek (Nieuw) Fascisme. Centraal daarin: de ‘homo mimeticus’, de nabootsende mens.

Wat zou er gebeuren als we voor onze boodschappen ook de verborgen kosten afrekenen, van onderbetaalde boer tot klimaatverandering? Een groeiende beweging in Nederland denkt met ‘echte prijzen’ de wereldproblemen te kunnen oplossen.

De achterstanden bij de behandeling van asielprocedures nemen nog altijd toe. Volgens de IND ligt dit vooral aan de hoge instroom van asielzoekers. En zij worden steeds wanhopiger vanwege de onzekerheid. ‘Waarom duurt het zo lang?’

Psycholoog en filosoof Arthur Eaton beantwoordt levensvragen van lezers. Deze week: hoe ga ik om met vervelende familiedynamieken?

Beyoncé’s Act II: Cowboy Carter is een ambitieus album vol lagen Amerikaanse geschiedenis. Kan het beeld van de zwarte cowboy ook de wereld van nu redden?

Raphaisa vroeg wel acht keer of ze op hockey mocht, en heeft zich toen zelf maar aangemeld.

Een zin als ‘the more you say, the less it means’ klinkt bij John Moreland niet als een verwijt, maar als een constatering waar je gewoon mee hebt te leven.

Leidend principe in de filosofie van de permacultuur is de gedachte dat de mens de natuur niet naar zijn hand probeert te zetten, maar zichzelf als een onderdeel daarvan beschouwt.

Meditatieve sfeermuziek is populair. Ludovico Einaudi en Joep Beving trekken volle zalen, het aanbod verbreedt zich. Wat zijn de dieperliggende motieven achter de nieuwe eenvoud?

Een standbeeld voor hét icoon van het Nederlandse feminisme Aletta Jacobs in Den Haag ging niet door. De kunstenaar gaf haar opdracht terug, want: ‘Aletta Jacobs was een racist. Punt.’ Dat is nogal kort door de bocht.

De fysieke comedy waarmee Jip Smit haar aandoenlijk onhandige, labiele personage speelt, geeft vorm aan een – zeker voor veel vrouwen – herkenbare angst om niet te voldoen. Niet aantrekkelijk genoeg. Te emotioneel.

Onlangs schreef Rebekka de Wit over een familielid, en wel zo dat hij zich kon herkennen in het geschrevene. Het voelde alsof ze hem op een bepaalde manier had verlaten.

Alex Garland heeft aangekondigd na deze film te stoppen. Maar cinema biedt altijd hoop, ook Civil War.

In Schrijversmythen ziet Sander Bax dat de samenleving behoefte heeft aan schrijvers als uitzonderlijke personen: de bohemien, taalvirtuoos of geëngageerde. Wie succes wil hebben, schikt zich naar dat model.

De veel gelauwerde Noorse schrijver Jon Fosse zet in halve zinnen hele mensenlevens neer en breit die aan elkaar met eindeloos veel ogenschijnlijke trivialiteiten, ook nu weer in Ochtend en avond.

Bij Felipe Romero Beltrán is het resultaat net zo goed het werk van de gefotografeerden als van de fotograaf.

Rond 1900 schreef de Franse schrijfster Colette een romanreeks over het ongenaakbare personage Claudine. Naarmate de reeks vordert, neemt Claudine’s blijmoedigheid af.

In de mijnstreek rond Heerlen zijn bijna alle sporen van het verleden uitgewist. Dat geldt voor de bebouwing, maar ook voor het onderliggende landschap. ‘Als je met het water en de ecologie meedenkt, los je veel problemen op.’